Dzyń, dzyń, dzyń ...

... dryń, dryń, dryń ... ćwir, ćwir, ćwir ... ptaszki mi ćwierkały i dzwoneczkiem zagrały, że wiosna tuż, tuż :) Chodzę z kąta w kąt, miejsca sobie znaleźć nie mogę i ... wypatruję tej wiosny ... wyczekuję pierwszych jej oznak. I co? Gdzieś tam idzie ... pomalutku. To tam pokaże pierwsze bladozielone listki, to tu sypnie białymi płatkami przebiśniegów ... a u mnie nic, a nic ... jeszcze jej nie widać, ale dojdzie i do mnie. Inaczej być przecież nie może. Póki co tworzę wiosnę w domu. Hiacynty kwitną, ale to już pokazywałam. Nudząc się wieczorkiem, a nie mając ochoty na większą robótkę uwiłam sobie gniazdka i ... świece przyozdobiłam nutkami naszej polskiej i iście wiosennej piosnki. Słowa do niej napisał sam Cyprian Kamil Norwid, a muzykę skomponował Adolf Bogucki. Śpiew tej wesołej i lekkiej piosenki przypisany był dla hrabiny Bronisławy Lutosłańskiej. A więc niech wiosna nastanie ...

Gdy po deszczu po majowym
Wstęga tęczy z niebios płynie,

Ja w wianeczku liliowym
Latam sobie po dolinie, dolinie,

Latam tam, bujam, krążę w kółka,
Po dolinie,

Po jeziorze,
Lub w głąb patrzę, jak jaskółka,

Gdy zimowe rzuci łoże.

Czasem w ptaszka się przerzucę
I po niebie w krąg szybuję,

Z skowronkami się wykłócę
I słowikom nie daruję;

Bo skowronki i słowiki,
I lilije i powoje,
I doliny i strumyki,

Wszystko dla mnie, wszystko moje!

Cyprian Kamil Norwid - "Rusałka"

Jakże ja nie mogę się już doczekać, kiedy mój mikroskopijny ogródek na balkonie znowu będzie cieszył me oczy kolorami wiosny ... lata ... Planuję, co też posadzę w tym roku. Zaczęłam od zakupu pożądnych drewnianych skrzyń. Przyjechały do mnie wczoraj. Pachnące nowością. Pomalowane ciemnobrązową bejcą. Aż lśniły. Takie były nowe i śliczne, że postanowiłam je troszkę przerobić ... na swoją modłę :)

Środek skrzyń pozostawiłam bez zmian. I tak muszę je jeszcze wyłożyć czarną folią. Na fotce poniżej widać jakie te skrzynie były przed moimi artystycznymi poczynaniami. Czy teraz lepiej? Mnie się podoba ... niesamowicie podoba :) Chociaż, jak wczoraj wpadli do nas znajomi, to obejrzeli je, popatrzyli z jednej strony, z drugiej ... i chyba mocno zdziwieni byli, że je tak pobrzydziłam. Przecież miały taki piękny brązowy kolor. No i nowe ... tak potraktować? Fakt, były przeze mnie pomazane dopiero jeden raz. Dzisiaj przykleiłam na nie szablony literek i pomazałam po raz drugi. Już przestępuję z nogi na nogę, aby wystawić je na balkon, ale temperatura na zewnątrz do + 2 st. C w dzień, a w nocy nawet do - 7 jeszcze mi na to nie pozwala. A wielka szkoda. Pustych na balkon nie wyniosę, bo to parter ... wiadomo ... może komuś się spodobają - nie daj Boże! Ale jak już wsypię do nich worki ziemi i posadzę roślinki, to chyba nikt już się na nie nie pokusi ... taką przynajmniej mam nadzieję :) ... Ale ... kto by chciał takie starocie ... co innego jak były nowe ... i błyszczące ...

Jeszcze czymś się pochwalę. Właśnie skończyłam. Na razie tylko skrawek niewielki pokazuję, bo to ma być niespodzianka dla jednej z moich blogowych koleżanek. Chyba się nie połapie ... ależ ja mam długi jęzor ... Nic to, jak tylko otrzymam wiadomość, że przesyłka do niej dotarła pokażę więcej :)

 Lecę do kuchni jakiś obiad zrobić, bo lada chwila wróci ferajna ze szkoły i z pracy, a tu? ... obiadu dzisiaj nie ma ... ale za to samopoczucie mam doskonałe po dobrze wykonanej pracy ...